Özdemir İnce - Dinozorca
Tersinin doğru olduğu sanılır, ama olağan koşullarda okurunu seçen, gerçekte yazar ve onun kitabıdır. Okur, seçen değil, seçilendir. Günümüzün postmodern (!) koşullarında ve simülasyon ortamında düzen tersine dönmüş, okur, seçen konumuna getirilmiştir; okur artık mayo seçer gibi, buzdolabı seçer gibi, yazar ya da kitabı seçmektedir; bunun sonucu olarak da bir aşk nesnesi olan yazınsal yapıt, tüketim malına dönüştürülmüştür.
Benim sözüm, bir yazarın ya da bir kitabın kendisini seçmesini sabırla bekleyen âşık ve tekeşli okura değil; sayıları azalsa da, soyları, hiç kuşkunuz olmasın, kesinlikle tükenmeyecektir. Tam tersine, okuma eyleminin toplu sekse benzemediğini fark eden bazı ‘okurcu’lar okurlaşıp, bu kesime katılacaktır.
Sözüm, ‘riyakâr okur’a da değil; bu yaratığı türdeşim ve kardeşim saymıyorum..
Benim sözüm yazara: Her türlü iktidara ve riyakâr okura karşı dikkatli ol! İktidar işverenin ve riyakâr okur müşterin değildir. Riyakâr okurların davranışları da umudunu kırmasın. Çünkü onlar aynaya bakınca kendilerini değil, bir başkasını görenlerdir ve resmi yazar ile namusuyla bağlanmış yazar arasındaki farkı görecek bilinçten yoksundur; bir çöpçatana gereksinimleri vardır.
Ve şeytanın iğvasına karşı, dürüst bir yazarın elinden çıkmış Edebiyat Tarihi oku. Ve sakın 'çok satan kitaplar' listesini ciddiye alma; çünkü o, ikiyüzlü okur içindir, seni ve seçtiğin okuru ilgilendirmez.
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.