Küçük
İskender - Bir Yaratığın Akıl Almaz Ahlaksız Maceraları
Kelimeler eskimez. İnsan eskir. Eskiyen insan kirlenir,
tozlanır, rutubetlenir, yaşlanır. Hayatlar eskimez. Duygular eskimez. Fikir
eskir. Eskiyen fikirler hükmetmek ister. Ondandır bütün mutsuzluk.
Bir geçmiş mi bırakırsın ardında, mazi mi?
Paramparça hayatların hep dimdik durduğunu iddia eden
sahipleri için ağıt yakma zamanıdır. Gün gelecek unuttuğun için hatırlanacaksan
senin de hükmün, cezan bellidir.
Ah zavallı çocuk! Dedem
Beni Korkuttu Hikâyeleri diye başladığın macera büyüdükçe, değiştikçe nerelere
geldi. Artık otelde yer yok, barmen içki vermiyor, herkes tuhaf tuhaf bakıyor
sana ve son otobüs de kalktı.
Kabus başlıyor gecenin ilerleyen saatlerinde. Bakalım şimdi
seni kim nasıl öldürecek?
Küçük İskender, romantizmin çağdışı taraflarında bir yaratığı
hava almaya çıkartıyor bu kere. Şiirle beslenen o yaratık saldıracağı her şeye
kendi adını verecek. Bulaşıcı bir hastalık gibi ilerleyecek hüzün veya içinizden
biri belki de çıkıp...
Cümleler yarım kalıyorsa, kelimelerin mutlaka bir sırrı vardır.
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.