Markar Esayan - İyi Şeyler
‘Hâkimler!’ diye sesleniyordu Sokrates kendisini haksız yere
ölüme mahkûm eden konsey üyelerine; ‘Sizler de ölümden korkmayınız. İyilere ne
sağken, ne de öldüklerinde bir fenalık gelir.’
Lucretius ise, ‘İnsan ölecek olmasına rağmen, hayata mutlu
olmak için gelir’ demişti.
İnsan kendisinin hem kovalayanı, hem de kaçanı. Bir dedektif
gibi, içimizdeki o göz bir hayat boyu takip eder bizleri, kayıt tutar, bir
karakutu gibi.
Çünkü mutlu olmak isteriz, içimizdeki bir ses sürekli ‘huzur, saygı, sevgi’
diye inler...
Ve ‘İyi Şeyler’ olmazsa, o inilti hep cevapsız kalır.
Ama ya o göz doğru bakmıyor, iyi görmüyorsa?
Böyle yazılar yazmak, zifiri karanlıkta gizli onbinlerce, yüzbinlerce gözün önünde bir kibrit çakmak gibi. Maskeleri çıkarmak, duvarları yıkmak ve gerçek kendini sunmak...
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.