Algernon Blackwood - Ağaçların Sevdiği Adam
Blackwood ağaçların korkutucu olduğunu anlamıştı, çünkü
ağaçların hem durağanlığa hem de şeffaflığa sahip olduğunu biliyordu. O kadar
hareketsiz ve sessizdirler ki bize canlı olduklarını asla hatırlatmazlar ve biz
de elbette onları sıradan birer varlık olarak kabul ederiz. O kadar her yerde
ve anonimdirler ki onlara yoldan geçen herhangi biri gibi davranırız.
Bir düzeyde, bu sürekli ve görünüşte sonsuz varlık korkutucudur; bizi sahte bir
güvenlik duygusuna sürükler. İğne yapraklı dostlarımız hakkındaki hayali
bilgimizle kendimizi kibirli hissetmemize neden olur. Elbette böyle bir
bilgimiz yoktur; onları sevdiğimizi iddia etsek bile ağaçları tamamen görmezden
geliriz. Ağaçlar bizim sürekli olarak karşımıza çıkar, ancak bizden tamamen
farklı bir yolculuktadırlar, neredeyse evrimsel bir zaman ölçeğinde var olurlar.
Her zaman güvenilir ve iyi huylu olduğunu düşündüğünüz bir şeyin, yavaşça
sıkılaşan bir dalını boynunuza dolamasından daha
korkutucu ne olabilir?
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.