Can Gürses - En Güzel Günlerini Demek Bensiz Yaşadın
"Annem bizi bağrına basan elleriyle, sesini çıkarmadan,
'Biz bir aileyiz' diyor. Bunu hepimizden çok bizim ev biliyor."
"Vasiyetimi okumaya başlasam bırakır mısınız kavgayı? Odamda, yatağımın
yanındaki çekmecede. Şarkıyı falan bırakıp, getireyim, okuyayım mı? Keyfinizi
kaçırayım, yemekleri çöpe atayım mı? Ne kadar yazık ediyoruz zamana. Bir daha
niye gelesiniz bu eve? Buradayız, evimizde. Hep birlikteyiz. Koza bile burada.
Eskisi gibi. Daha da kalabalığız. Ne güzel. Ne gerçek. Aile dediğin kalabalık
bir sofradır. Daha ne?"
En Güzel Günlerini Demek Bensiz Yaşadın, okuru kalabalık bir aile yemeğine
davet ediyor ve sofradaki tek boş sandalyeye oturtuyor. 12 Eylül'den sonra
yurtdışına kaçmak zorunda kalan Koza, 27 yıl sonra ülkesine, şehrine, ailesine
dönüyor, günümüz İstanbul'unda üst-orta sınıftan bir ailenin bireylerinin
bilinçaltı yolculuğu başlıyor. Günlük gerçeklerin ve anıların sökün ettiği,
yemeklerin, özellikle de sevilmeyen yemeklerin, şarkıların ve eşyanın dile
geldiği, neşe ve sevincin, hüzün ve pişmanlıkla iç içe geçtiği tek günlük bir
yolculuk bu…
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.