Aziz Nesin - Ah Biz Ödlek Aydınlar
Türkiye'nin toplumsal topografyasını vermeye çalışırken, bu
işi kendi insanlarımla alay ederek, onları gülünçleştirerek, yererek yaptım
elbet, çok da kızdım onlara. Ama bütün bunların hepsinden daha çok, hepsinden
daha üstün bir duyguyla sevdim onları. Her ne yazdımsa, halkımı gerçekten,
özden severek yazdım.
"İnsanları sevmek" diye çok klişe bir söz var. Dış anlamıyla
beğenmiyorum, doğru bulmuyorum bu sözü. Çünkü, insanları sevmek, halkı sevmek
deyince, onları olduğu gibi, şimdiki durumlarıyla mı seveceğiz? Yani kötü
olanlara kızmadan, kötülükleri hoş görerek mi seveceğiz? Hayır, ben kızarak
seviyorum, ama kızmamın kökünde sevgi var. Bugünkü durumu beğenmediğim için
kızıyorum. Ama öykülerime aldığım insanları çok sevdiğim için de, durumlarını
değişmesini istiyor ve buna çalışıyorum.
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.