Giovanni Papini - Bitik Adam
Herkesin sadece yemek yemek ve para kazanmakla, eğlenmek ve
emir vermekle ilgilendiği bir dünyada ara sıra birisinin çıkıp şeylerin
görünümünü tazelemesi, olağan şeylerin olağanüstülüğünü, banallikteki gizemi,
çöpteki güzelliği hissettirmesi gerekir. Fikir ve gelenek kölelerinden, asalak
ve yapmacık ukalalardan, eski efsaneleri anlatan vaazcılardan, ahlaki ve mistik
hapishanelerin tutsaklarından, tüm eski sosyal normların ve tüm ortak
noktaların inatçı papağanlarından oluşan çok geniş ve çok güçlü bir katmanın
ortasında, bir gece uyandırıcısına, bir saf zekâ gardiyanına, kaslı bir
kazmacıya; meydan ışıklarına, yeniden kazanılmış özgürlük ağaçlarına,
gelecekteki yapılara yer açmak adına yakan ve yıkan iyi niyetli bir yangıncıya
gerek duyulur.
İtalya'da benim tükenmiş, güçten düşmüş, bitik bir adam olduğum söylentileri
dolaşıyor, öyle mi? Gerçekten de benim bir saman alevi olduğumu ve son
küllerimin de bahar esintisiyle uçup gittiğini mi söylüyorlar?
Yavaş olun, çocuklar! Durun biraz, rica ederim. Bitmek de neymiş! Daha
başlamadım bile. Yapmış olduğum ne zaman! Her şeyi bir ön söz, bir giriş,
erkene alınmış bir kaynakça, bir duyuru, bir ilan ve hatta isterseniz,
içindekinin daha iyi bir şekilde olgunlaşmasını sağlayacak bir şıra ve köpük
taşması olarak hayal edin. En iyisi şimdi başlıyor…
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.