Pyotr Alekseyeviç Kropotkin - Gençliğe Çağrı
On sekiz ya da yirmi yaşında olduğunu, eğitimini ya da
çıraklığını tamamladığını ve hayata henüz atılmakta olduğunu farz ediyorum.
Hocalarının seni bastırmak için uydurduğu batıl inançlardan hür bir aklın
olduğunu, şeytandan korkmadığını, rahiplerin ve devlet adamlarının yalanlarını
dikkate almadığını varsayıyorum. Hatta züppelerden, çürümekte olan toplumun
yitip giden mahsullerinden ve genç yaşında bile ne pahasına olursa olsun
doyumsuz zevklere özlem duyanlardan biri olmadığını…
Aksine, sıcak bir kalbin olduğunu varsayıyor ve bu nedenle seninle konuşuyorum.
Kendine sık sık “Ben ne olacağım?” diye soruyorsun. Aslında, birkaç yıl boyunca
meslek ya da bilim eğitimi almış bir genç tüm bunları -edindiği kazanımları-
yağma aracı olarak kullanmak amacıyla yapmadığını fark edecektir. Ve sahip
olduğu zekayı, kabiliyetleri ve edindiği bilgileri, bugün sefalet ve cehalet
içinde olanlara yardım etmek amacıyla kullanmayı bir gün bile hayal etmemiş
olabilmesi için tamamen cahil ve kötü niyetli bir kişi olması gerekir.
Sen de bu hayale sahip olanlardan birisin, değil mi? Güzel, öyleyse hayalini
gerçeğe dönüştürebilmen için yapman gerekenlere bakalım.
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.